Ystad - Nogersund, vr 27 mei 2011 07:30 - 16:15, 60 zm
Na een dagje rust in Ystad met wind uit de verkeerde richting gaat het vandaag weer met een prima ‘meehelpende’ wind in de juiste richting. Er zijn verschillende mogelijkheden en we hebben besloten om de bestemming af te laten hangen van hoe het gaat.
Het eerste stuk tot aan Sandhammeren, het zuidelijkste puntje van Zweden, varen we met halve wind van 4 Bf. Daarna gaat het met ruime wind weer meer noordelijk. Hoewel de wind aantrekt vinden we Åhus toch te ver uit de richting en koersen we richting het eilandje Hanö. In het havengidsje bekijken we de verschillende alternatieven en we kiezen voor Nogersund, een haventje aan de vaste wal, precies tegenover Hanö.
Naar het rustige haventje van Nogersund
Bij aankomst kunnen we kiezen tussen een nieuw gedeelte in de zuidelijke haven of gezellig in de Noordelijke havenbekken. De havenmeester helpt ons bij het aanleggen en vertelt de noodzakelijke wetenswaardigheden. We kunnen het liggeld achterlaten in de brievenbus bij het havenkantoor. Dat is ook het laatste wat we van hem zien.
Als ik wil betalen heb ik alleen grote biljetten en ik probeer het in het havenrestaurant te wisselen. Ook daar hebben ze te weinig wisselgeld. Als echter blijkt dat ik het nodig heb om liggeld te betalen, lukt alles wel, omdat zij daar ook het havengeld innen en dan is er plotseling een andere geldbuidel waar wel genoeg wisselgeld in zit.
Het plaatsje Nogersund stelt niet zoveel voor. Naast het havenrestaurant en een bedrijf dat de vis verwerkt zijn alleen maar woonhuizen. Dat het veerbootje naar Hanö uit de haven vertrekt, geeft nog een heel klein beetje activiteit.
De volgende morgen hebben we wel boodschappen nodig en ik heb geen andere mogelijkheid dan te voet naar het naburige dorpje Hällevik te gaan. Hoewel men in het havenrestaurant gezegd had dat het ongeveer twee kilometer was, had ik toch wel ruim 3 kilometer gelopen voor ik bij de winkel was. Gelukkig had men veel meer te koop dan de buitenkant van de winkel deed vermoeden en ik kon dan ook alles vinden wat we nodig hadden. Inmiddels had ik met behulp van een aardige Zweedse mevrouw op een plattegrondje een fietspad gevonden dat via de sportterreinen en een camping een, voor mijn gevoel iets kortere terugweg opleverde.
De noordoostelijke kust van de Hanöbugt heeft veel eilandjes en is dus uitermate geschikt om te ankeren. Wij hadden een mooi plekje uitgezocht in de Hamnguiden nr 7, uitstekend beschut voor ZW winden. Er was zelfs een steigertje met aan het uiteinde voldoende diepte, dus misschien konden we ook nog wel vastmaken.
We halen de aanlegsteiger bij Arpo niet qua diepte! Klik voor de route!
Als we aankomen waait het inmiddels behoorlijk krachtig en het is, zeker voor de eerste keer dit jaar dat we weer tussen de rotseilandjes door scharrelen, best wel even weer wennen. Op het ankerplaatsje moet het 2,5 meter zijn tussen de rotseilandjes en dat zien we ook op de dieptemeter, maar als we al vlak bij het steigertje zijn gaat de kiel al door het zand en zien we diepten van zelfs 1.9 meter. We keren weer om, varen een stukje terug en laten het anker vallen op ruim 2m diepte. Als we voldoende ketting hebben gestoken liggen we op 3 meter diepte.
Hoewel we de golven op de hoek van het eiland nog behoorlijk te keer zien gaan liggen we heel genoeglijk. Nadat we hebben gegeten analyseren we de gevolgde koers nog eens heel nauwkeurig. We denken dat we, om bij het steigertje te komen, toch iets te dicht bij het land zaten en dat we daarom te weinig diepte hadden. We hebben echter geen zin om het opnieuw te proberen en blijven die nacht lekker achter het anker liggen.
De ankerplaats bij Arpo
Ankerplaats Arpö - Kalmar, zo 29 mei 2011, 65 zm
Het is geen mooi weer als we het ankerplekje bij Aspö verlaten. Het zicht is slecht en het is zwaar bewolkt. De alternatieven die ik heb onderzocht om een binnenroute te volgen zijn niet de moeite waard. Met globaal halve wind zeilen we op het wijde water tussen Utlangen en Utklippan door de Kalmarsund in. Gelukkig knapt het weer op en wordt het een heel plezierige zeildag.
We zijn niet alleen en eigenlijk varen we met z’n drieën, want voor ons zit een Zweedse boot en ver over stuurboord vaart ook een groot jacht en alle drie op enkel het voorzeil. Een lange tijd varen we gelijk op, tot het wat harder gaat waaien en wij de Zweedse boot voorbijlopen. Het andere jacht passeert ons op afstand, omdat het z’n grootzeil heeft getrokken en de genua te loevert heeft gezet.
Alleen jammer voor hen dat ze op die manier de juiste koers niet kunnen houden. Na een uur als ze al ver over bakboordszijde varen gaat het grootzeil weer neer. Wij halen hen dan weer in en vlak voor Kalmar passeren we hen en dan blijkt het de Bavaria 42 te zijn waarvan ik met een van de bemanningsleden in Burgstaaken een uurtje stond te praten.
Vrijwel gelijktijdig meren we af in de haven van Kalmar. We maken achter vast aan een boei en hebben nogal wat moeite om voor vast te leggen omdat de wind dwars op de haven staat. Bovendien zijn we een dergelijke methode van vastmaken ook niet gewend.
