Onze boten

Van Vaurien tot Trintella

Overzicht

Trintella 42

Vertrek uit Cuxhaven (foto Jaap Woltjer)

Tijdens de reis in 2005 kreeg het idee om na de actieve werkperiode gedurende de zomermaanden intensief te gaan zeilen vaste vormen. Het moest een grotere boot worden omdat de ruimte in de Orion 33 toch wel een beetje beperkt was om daar echt een lange tijd op te leven.
Hoewel ik ook de zelfbouw van een volgend jacht heb overwogen, zou de bouw van een 13 meter jacht te veel tijd in beslag nemen. De keuze voor een ander jacht werd beperkt door de Orion die verkocht moest worden, het spaargeld dat we konden vrijmaken, de jachten die te koop werd aangeboden tegen aanvaardbare prijzen en de extra's die moesten worden aangeschaft om een gebruikt jacht op 'niveau' te krijgen.

Tijdens de tocht in 2010

Na veel 'omzwervingen' hebben we uiteindelijk in 2008 een Trintella 42 kunnen kopen, mede omdat we onze Orion hierop hebben kunnen inruilen. Aan dit jacht moest best wel het een en ander worden opgeknapt, maar voor mij was dat een mooie uitdaging. Hiermee werden de kriebels om een derde jacht te bouwen een beetje teniet gedaan. Op deze site zijn voldoende foto's te vinden om een indruk te krijgen van de werkzaamheden tijdens de refit in 2009 en alle veranderingen die in de jaren daarop werden gedaan.

Specificaties Orion 33

Orion 33

Na een zestal jaren hadden de kinderen er meer dan genoeg van om elk weekend en iedere vakantie te zeilen. We verkochten daarom onze Waarschip kwarttonner en begonnen aan de bouw van een volgend jacht, waarmee we konden gaan zeilen als de kinderen oud genoeg waren om de keuze te maken om mee te gaan of thuis te blijven.

De Orion 33 in Nystad Denemarken

De keuze viel op een vdStadt Orion 33, een rondspant ontwerp in aluminium of polyester. Bij Royal Huisman in Vollenhove zijn vier van dit type gebouwd van aluminium. Verder zijn er hier en daar wat alternatieven gebouwd, o.a. een polyester uitvoering bij Mulder en Rijke en wat mij ooit verteld werd een uitvoering in hout bij Porsius. Het keren van de romp

Wij realiseerden deze boot in een hout-epoxy uitvoering. Meer specifiek: 3 lagen dun hout kruislings verlijmd en afgewerkt met een laag glasweefsel. Een uiterst stijf schip met een ballastaandeel van bijna 50%.

De bouw nam zeven jaar in beslag en de 'Horizon Quest' maakte haar maidentrip in juli 1991. In deze boot zeilden we van 1991 tot en met 2008, in 17 jaar zo'n 32000 mijl.

Specificaties Waarschip

Waarschip 1/4 Ton

De Vivere in Dokkum langs de kant

Op de Hiswa tentoonstelling van 1976 keken we naar het zelfbouwpakket van het Waarschip 570. We dachten dat we met enige moeite de 9999,- gulden wel bij elkaar zouden kunnen schrapen. Bestellen deden we ondanks het aandringen van de verkoper niet, omdat ik eerst de 420 wilde verkopen.

's Avonds nadat we wat langer hadden nagedacht werd ons duidelijk dat we met onze twee kindertjes een grotere boot nodig hadden als we er de nachten op wilden doorbrengen. Hoewel we de financiële aspecten onvoldoende konden overzien, bestelden we toch de romp en het houtpakket van de kwarttonner.

Klaar voor een tochtje onder de bruggen door

De aflevering hiervan vond plaats einde 1976. Toen we eind 1977 verhuisden vanuit de regio Eindhoven naar Friesland was het casco redelijk ver afgebouwd. Gelukkig had ik daar een boerderijtje gevonden waar ik de boot kon afbouwen. Ook voor de nog ontbrekende onderdelen vonden we de financiële middelen en in juli 1978 werd de 'Vivere' te water gelaten in de buurt van Wartena.

We zeilden van 1978 tot 1983 met het Waarschip en verkochten de boot zodat de kinderen konden ontdekken dat er ook nog andere dingen waren dan zeilen alleen. Voor mij was het de start voor de bouw van een volgend jacht.

Samen met zus Greetje

De Vaurien werd al spoedig vervangen door een 420, een boot met een heel ander karakter. Hoewel de foto's iets anders laten zien, zeilde ik deze boot vrijwel altijd alleen, voornamelijk in de grindgaten bij Roermond. Toen ik daar bijna het leven liet, omdat ik totaal uitgeput raakte bij het oprichten van de doorgekenterde boot werd het tijd om uit te zien naar een kajuitjachtje.

Wat me als puber al zo geweldig leek, kreeg gestalte toen ik de 20 al voorbij was. Ik kocht een Vaurien waar ik het zeilen mee leerde.

Optuigen van de Vaurien

We woonden in Son& Breugel, een dorp bij Eindhoven, niet bepaald een zeilgebied. De boot reisde achter de auto mee naar Friesland waar we de vakanties doorbrachten en in de weekeinden reden we naar plassen in de buurt.

Alleen zonder de fok het Slotermeer op

Het tweede rakje op het Slotermeer was allesbehalve succesvol en na een kentering en een zeer moeizaam kruisrakje om in de haven terug te komen gaf mijn broer, die als fokkenist fungeerde, er de brui aan. Ik moest het verder alleen verder zien te rooien, want Hilda was zwanger en peinsde er niet over.

2010 Noorwegen, de maidentrip

Klaar voor de tochtDe route in 2010In 2010 gaat het gebeuren. Na meer dan een jaar aan de refit van de Horizon Quest te hebben gewerkt staat de eerste reis met deze boot op het programma. Het plan is om naar Noorwegen te gaan en we denken zelfs aan de Lofoten.

Vanwege voornamelijk noordelijke winden na vertrek komt van de Lofoten niets terecht. We varen via het Noord Oost Zeekanaal via Denemarken en de westkust van Zweden naar Bergen. Daar keren we om en opnieuw via Denemarken gaan we terug naar Nederland.

Niettegenstaande een mooie reis en we leren de boot wel aardig kennen.

2011 Zweden - De hoge kusten

Voor 2011 hadden we de Botnische Golf, en met name "Höga kusten" (De hoge kust) als reisdoel gesteld. We waren in Zweden nooit noordelijker geweest dan Mariehamn op de Åland eilanden en al vele jaren geleden hadden we de wens om dit gebied gebied eens te verkennen, maar steeds was de aaneengesloten periode vrije tijd te beperkt.

De "Höga kusten" is een stuk Zweeds grondgebied dat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO staat. Dit gebied bevindt zich aan de Zweedse oostkust in de provincie Västernorrlands län. Wanneer Zweden echter vertellen uit welk deel van het land ze vandaan komen of welk dialect ze spreken dan noemen ze niet de provincie maar het landschap. In dit geval zullen ze Ångermanland noemen, de historische indeling van Zweden die geen bestuurlijke functie meer heeft, maar nog steeds belangrijk is op het gebied van cultuur en folklore, streektaal, toerisme, geografie enzovoort .

Om de boot even weer goed te gaan testen na het onderhoud van de afgelopen winter zeilen we eerst een paar dagen op het IJsselmeer en daarna vertrekken we echt en varen we tot het eiland Trysunda. Op de tocht terug zeilen we een paar weken met vrienden in de scheren van Stockholm. Omdat een besteld motor onderdeeltje maar niet kwam, maken we nog een 'heen-en-weertje' naar de Åland eilanden, om daarna via vrijwel dezelfde route als op de heenreis weer naar Nederland terug te varen.

2012 De Noordkaap, voor de tweede keer

In 2012 hadden we als doelstelling 'De Lofoten'. Het was ook een aantrekkelijke gedachte om voor een tweede keer naar de Noordkaap te varen. Nadat we een tijdje langs de eilanden van de Lofoten hadden gevaren zetten we koers naar het Noorden en aanschouwden we na 7 jaar de Noordkaap vanaf de Barentszee.

Klikken op de foto hiernaast leidt u naar een dynamische Google map waarop de heenreis van 2012 naar de kaap wordt getoond. Het aantal vastgelegde trackpunten (locaties) is gedecimeerd tot 53.000. Dit is nog steeds voldoende om redelijk nauwkeurig de afgelegde route tot in detail te kunnen volgen.

Tijdens deze reis hebben we ruim 3300 zeemijlen gevaren en we kijken met voldoening terug.

2013 Een reis met hindernissen

Gedser, Denemarken: Het keerpunt!2013 was een reis met hindernissen. De gereviseerde motor gaf problemen: Roken en olielekkage op meerdere punten. De splinternieuwe Vetus accus bleken waardeloos te zijn.
In Gedser besloten we terug te gaan naar Nederland om de onvolkomenheden aan te pakken.
Tijdens de terugreis ontdekten we dat de babystag bijna doormidden was en daarom lieten we in Kiel een vervanging maken. Op de Noordzee presteerde de splinternieuwe dynamo steeds minder en tijdens de laatste mijlen was het helemaal einde oefening.

We bivakkeerden nog een paar maanden in Makkum. De accu's werden door de leverancier vanvangen door Mastervolt accu's. Ik repareerde de dynamo waar de ingebouwde spanningsregelaar om onbekende redenen een vroege dood was gestorven. In de winter plaatste ik een nieuwe motor. Jammer van de revisie maar een betrouwbare voortstuwing is van het grootste belang.

2014 Baltische Staten en Finland

Interactief? ..klik

In 2014 konden we de reis maken die we een jaar tevoren moesten afbreken.
Via Polen en de 3 Baltische Staten zeilden we naar Helsinki, volgden de Finse kust
tot halverwege de Botnische Golf. Daarna staken we over en keerden via
de Zweedse kust terug naar Nederland.

2015 Rondje Noordzee

Interactief? . . Klik

Grootse plannen hadden we voor 2015! Na twee IJsland pogingen, in 1997 en in 2005 planden we dit jaar een derde. Beide eerdere pogingen eindigden op de Faeroer eilanden. In 1997 als gevolg van weinig wind en brandstof en in 2005 als gevolg van heel veel wind en slecht weer.

Dit jaar niet naar de Oostkust van IJsland maar naar Reykjavik. De heenreis zouden we met z'n vieren zijn. Twee zeilvrienden, die we al kennen uit onze Waarschip periode, zouden ons vergezellen. Als gevolg van aanhoudende harde westenwinden strandde ook deze poging en werd het Noorwegen.

2017 Groot rondje Atlantic/Noordzee

Naar de Botnische Golf Route Reis2017 Route Reis2017Op de afbeelding hiernaast zijn de tracks afgebeeld van de reis in 2017. De weersomstandigheden hebben een belangrijke invloed gehad op de reis. Gezien de verwachtingen voor langdurige zuid-westelijke winden hebben we het plan om rond Zuid-Engeland te varen laten schieten en gekozen voor het Caledonian Canal.

In Noord-Ierland zijn we om dezelfde redenen aan de noordelijke kust gebleven. Bij de Outer Hebrides was erg veel wind evenals bij Cape Wrath, de noord-west hoek van Schotland en tijdens ons verblijf in Stromness op de de Orkneys. In Noorwegen en Zweden was daarentegen weer weinig wind en heeft de motor overuren gemaakt.

We vertrokken op 10 mei en waren 29 augustus weer terug in Makkum waar we nog een maand een ligplaats aan het IJsselmeer boekten. In totaal besloeg de reis 3170 zm.

2018 Botnische Golf

Begin 2018 maakten we plannen om het noordelijkste puntje van de Botnische Golf te bezoeken. Uit allerlei verhalen wisten we dat het Haparanda moest zijn.

Omdat het Noord-Oost Zeekanaal ons niet meer zo kan bekoren (eufemisme) planden we een rondje via Noorwegen en de Zweedse westkust, ofwel via het Skagerrak en het Kattegat. Opnieuw genoten we, net als vorig jaar, van de Noorse zuidkust en de Zweedse westkust. Na het ronden van het zuidelijkste puntje van Zweden volgden we de Zweedse oostkust tot aan, nee niet Haparanda maar Tore! Tore is namelijk de meest noordelijkste haven van de Botnische Golf.

Tijdens de terugweg volgden we de Finse kust tot aan Hanko, waar we het voorgenomen plan wijzigden om via de Baltische staten opnieuw aan te doen. Estland vonden we in 2014 wel oké, maar de steden in Letland en Lithouwen vonden we niet echt de moeite waard. Daarom zeilden we via de Turku archipel en de Aland eilanden naar de Stockholm archipel. Vanuit Nynashamn zeilden we rond Gotland. Via o.a. Langeland in Denemarken, gevolgd door het Kieler kanaal kwamen we in Cuxhaven voor het laatste stuk over de Noordzee. In Nederland lagen we nog een viertal weken in de jachthaven van Dokkumer Nieuwe Zijlen.

2019 Noorwegen - De Lofoten

In 2019 was Noorwegen opnieuw ons doel, maar deze keer zeilden we er via Schotland naartoe. We zagen af van ons plan om via de Orkneys en de Shetlands de oversteek te maken vanwege de heersende noordelijke winden, maar staken over vanuit Peterhead.

Via de Noorse Westkust zeilden (en motorden) we tot voorbij de Lofoten en de Vesteralen. In Finsness aan de oostkant van het eiland Senja wendden we de steven weer zuidwaarts,en vervolgden onze reis langs de Noorse en de Zweedse kust en een stukje Denemarken. Via het NoordOostZeekanaal keerden we terug naar Nederland.

Het log geeft tussen het vertrek uit Leeuwarden op 13 mei en het einde van de reis op 27 aug een aantal gevaren mijlen aan van 3286 zeemijlen (= 6086 km). Te veel gemotord naar onze zin, maar wel weer een mooie tocht.

NoordwaartsZuidwaarts

2020 Het eerste coronajaar

Dit jaar moesten we onderhoud aan het woonhuis te gaan doen en met name schilderen. Misschien zouden we nog een kort reisje maken, maar de corona pandemie gaf niet zoveel mogelijkheden. Daarom hadden we dit jaar, sinds lange tijd, weer een zomerligplaats in Makkum.

UIteraard hebben we regelmatig tochtjes op het IJsselmeer gemaakt, maar van een langer tochtje is niets terecht gekomen.

2022 De Hebriden

Via het Caledonian Canal bereikten we de westkust van Schotland. Oost van het eiland Sky ankerden we een paar dagen in 7Bf met de nodige uitschieters Na de oversteek naar Loch Boisdale opde Hebriden ankerden we in Ardmaddy Bay. Andere geplande ankerplaatsjes sloegen we over vanwege het slechte weer. Vanuit Tarbert op Harris zijn we via de Schotse westkust en Skye weer zuidwaarts gevaren. Ook een voorgenomen traject naar Ratlin Island voor de Noord Ierse kust hebben we afgebroken.

De terugreis ging opnieuw door het Caledonian Canal en daarna deden we o.a Whitehills, Stonehaven, Arbroath en Eyemouth aan, een onverwacht genoegen.

Na de retourtocht over de Noordzee kwam in Makkum een eind aan deze zeiltocht met 1575 zm op het log.